Laugarneskirkja er listaverk
Um nokkra hríð hafa staðið yfir viðgerðir á Laugarneskirkju. Kirkjan var reist á stríðsárunum og vígð 1949.
Segja má að hún sé eitt af mestu listaverkum Guðjóns Samúelssonar, (1887-1950), arkitekts og húsameistara ríkisins, þar sem hún stendur hógvær og prúð í túnfæti hverfisins. Allt öðruvísi en önnur guðshús - sterk og kyrr í vel hugsuðu formi sínu. Hún átti að verða miðpunktur hverfisins og varð það svo sannarlega.
Sprunga var í kórvegg og hvað gera menn þegar slíkt blasir við augum? Fylla upp í sprunguna svo ekkert sjáist og mála yfir? Allt sem fyrrum? Slétt og fellt?
Það gerðu þau ekki í Laugarnesinu.
Þau fylltu upp í sprunguna með gylltu efni. Hún sést. Enda er hún hluti af sögu hússins – ör á kórvegg, listaör.
„Ég var búinn að standa lengi við altarið og horfa á sprunguna,“ sagði sóknarpresturinn sr. Davíð Þór Jónsson þegar kirkjan.is innti hann eftir þessu. „Hugmyndin kom svo hægt og rólega í huga mínum um hvað gera skyldi.“ Hann segist hafa borið hana undir sóknarnefndina og leist henni vel á hana. Steingrímur Þorvaldsson, listmálari, var fenginn til að gylla sprunguna. Hann lagaði líka skemmdir á skrautmálningu í kirkjunni, í lofti og veggjum.
Sprungan á kórvegg Laugarneskirkju gengur að hluta til samsíða krossinum og er sterkt tákn og talar til fólks sem gengur veg kristinnar trúar. Hinn trúaði gengur veginn með meistaranum frá Nasaret. Á þeirri göngu hendir margt.
Sólríkur var gærdagurinn þegar kirkjan.is skoðaði kirkjuna eftir viðgerðir og tók tali kraftmikla múrara sem voru að bera himinblátt efni á kirkjutröppurnar. Þeir sögðu þetta vera gert til að múrinn festist betur við tröppurnar – himinblái liturinn á efninu hefði ekkert með það gera þótt tröppurnar leiddu fólk inn í kirkjuna. „En það getur vel verið að eins og múrinn dregst að þessu himinbláa efni þá dragist fólk betur að boðskap frelsarans þegar inn í kirkju er komið,“ sagði annar þeirra með bros á vör og vissi kannski ekki að þarna mælti hann býsna vel og af þó nokkurri speki.
hsh
Himneskir múrarar að störfum?