2. sunnudagur eftir þrenningarhátíð

Litur: Grænn.

Vers vikunnar:
„Komið til mín, öll þér sem erfiðið og þunga eruð hlaðin, og ég mun veita yður hvíld.“ (Matt 11.28)

Kollekta:
Drottinn Guð: Lát oss jafnan óttast og elska þitt heilaga nafn, því að aldrei bregst þín hjálp og forsjá þeim, sem þú gerir stöðug í kærleikanum. Fyrir son þinn Jesú Krist, Drottin vorn, sem með þér lifir og ríkir í einingu heilags anda, einn sannur Guð um aldir alda.

Textaröð: A

Lexía: Jes 25.1, 6-9
Drottinn, þú ert minn Guð.
Ég vegsama þig, ég lofa nafn þitt
því að þú hefur unnið furðuverk,
framkvæmt löngu ráðin ráð
sem í engu brugðust.

Drottinn allsherjar mun á þessu fjalli
búa öllum þjóðum veislu,
veislu með réttum fljótandi í olíu
og með dreggjavíni, með réttum úr olíu og merg
og skírðu dreggjavíni.
Á þessu fjalli, fyrir framan fortjaldið,
sem er hula öllum þjóðum
og forhengi öllum lýðum,
mun hann afmá dauðann að eilífu.
Drottinn Guð mun þerra tárin af hverri ásjónu
og afmá smán lýðs síns af allri jörðinni
því að Drottinn hefur talað.
Á þeim degi verður sagt:
Þessi er Guð vor sem vér höfum vonað á
og hann mun frelsa oss.
Þessi er Drottinn sem vér höfum vonað á,
fögnum og gleðjumst yfir hjálp hans

Pistill: 1Jóh 3.13-18
Undrist ekki, systkin, þótt heimurinn hati ykkur. Við vitum að við erum komin yfir frá dauðanum til lífsins af því að við elskum bræður okkar og systur. Sá sem ekki elskar er áfram í dauðanum. Hver sem hatar bróður sinn eða systur er manndrápari og þið vitið að enginn manndrápari hefur eilíft líf í sér. Af því þekkjum við kærleikann að Jesús lét lífið fyrir okkur. Svo eigum við og að láta lífið hvert fyrir annað. Ef sá sem hefur heimsins gæði horfir á bróður sinn eða systur vera þurfandi og lýkur aftur hjarta sínu fyrir þeim, hvernig getur kærleikur til Guðs verið stöðugur í honum? Börnin mín, elskum ekki með tómum orðum heldur í verki og sannleika.

Guðspjall: Lúk 14.16-24
Jesús sagði við hann: „Maður nokkur gerði mikla kvöldmáltíð og bauð mörgum. Er stundin kom að veislan skyldi vera sendi hann þjón sinn að segja þeim er boðnir voru: Komið, nú er allt tilbúið. En þeir tóku allir að afsaka sig einum munni. Hinn fyrsti sagði við hann: Ég hef keypt akur og verð að fara og líta á hann. Ég bið þig, haf mig afsakaðan. Annar sagði: Ég hef keypt fimm tvenndir akneyta og er á förum að reyna þau. Ég bið þig, haf mig afsakaðan. Og enn annar sagði: Konu hef ég eignast, ekki get ég komið.
Þjónninn kom og tjáði herra sínum þetta. Þá reiddist húsbóndinn og sagði við þjón sinn: Far þú fljótt út á stræti og götur borgarinnar og leið inn hingað fátæka, örkumla, blinda og halta. Og þjónninn sagði: Herra, það er gert sem þú bauðst og enn er rúm. Þá sagði húsbóndinn við þjóninn: Far þú út um stíga og vegi og þrýstu á menn að koma inn svo að hús mitt fyllist. Því ég segi ykkur að enginn þeirra sem fyrst voru boðnir mun smakka kvöldmáltíð mína.“

Sálmur: 180
Fyrst boðar Guð sitt blessað náðarorðið,
svo býður hann sitt ríka kærleiksborðið
og sendir einkason sinn til að kalla
til sinnar kvöldmáltíðar alla – alla.

En fyrsti’ og annar afsökunar biðja,
og eins fer fyrir boðsmanninum þriðja,
og það er kunngjört Herra hefðarríkum,
að heimsins börn ei sinni boðskap slíkum.

Þá spyr hann að, hvort veikir ekki vilji,
hvort volaðir og blindir ekki skilji,
þá býður hann þeim bjargarlausu’ og snauðu,
þeim breysku, særðu, föllnu, týndu’ og dauðu.

Hvert orð er sterkast? Orðið hans, er kallar.
Sjá, einnig dauðir ganga lífs til hallar,
þeir koma’ í hópum, heimurinn sem smáir,
en Herrann segir: “Þeir eru’ enn of fáir.”

Hann býður ennþá: “Farið, laðið, leiðið,
og leitið, kallið, biðjið, þrýstið, neyðið,
mitt kærleiks djúp á himins víðar hallir,
í húsi mínu rúmast allir – allir.”

Fyrst kallar Guð, en bregðist þú því boði,
þá biður Guð, og þó að hvorugt stoði,
þá þrýstir Guð, og það er síðsta orðið,
ef því er neitað, hræðstu sálar morðið!

Ó, Drottinn, þú, sem býður, biður, neyðir,
ég blindur er, en sonur þinn mig leiðir
frá synd og hættum gegnum dauðans dalinn,
í dýrðar þinnar fagra gleðisalinn.

Sb. 1886 – Matthías Jochumsson

Bæn dagsins:
Trúfasti Guð, í syni þínum Jesú Kristi hefur þú upplokið hjarta þínu fyrir okkur og gefið okkur hann að bróður. Þú býður okkur til þín heim. Við þökkum þér að við megum eiga heima í kirkjunni þinni. Hjálpa okkur að vaxa í trúnni og styrkjast í orði þínu. Gefðu okkur samfélag hvert við annað við borð þitt, hjálpa okkur að bera vitni um gæsku þína, hvar sem við erum, í öllu því sem við gerum og erum. Í Jesú nafni. Amen.