Ég hef verið að velta fyrir mér umræðunni varðandi Hátíð vonar og aðkomu þjóðkirkjunnar að henni. En aðalatriðið í umhugsun minni er ekki samskipti þjóðkirkjunnar við hátíðina sjálfa, heldur hvernig þjóðkirkjan á að haga samstarfi við og byggja upp þegar ákveðinn ágreiningur er til staðar milli viðkomandi aðila og kirkjunnar.
Umræðan um Hátíð vonar leiddi mig að eftirfarandi spurningu: Megum við ekki halda í samstarf ef viðkomandi samstarfsaðili hefur skoðun á einhverju málefni sem við getum ekki sammála? Ég sit t.d. í Samráðsvettvangi trúfélaga á Íslandi sem fulltrúi þjóðkirkjunnar. Það er vettvangur fyrir samráð en ekki samstarf, samt höfðum við haldið málþing nokkurum sinnum og þau voru jú samvinna.
Málið er að kaþólska kirkjan, rétttrúnaðarkirkjan eða Menningarsetur múslíma eru líka samstarfsaðilar og þau hafa talsvert annan skilning og skoðun á málefnum samkynhneigðra en ég hef sem stuðningsmaður við réttindabaráttu hinsegin fólks. Á ég þá að draga mig út úr samstarfinu? Ef ég geri það, þá mun ég missa af ýmsum mikilvægum tækifærum til samvinnu sem varðar önnur málefni eins og baráttuna gegn fordómum vega trúar.
Það eru mikilvæg en mismunandi málefni til í samfélaginu. Ákveðið málefni getur varla verið ,,hið eina mál“ í raun. Sjálfur tala ég oft um málefni innflytjenda og skora á mikilvægi þess. En samtímis sé ég ekki málefni innflytjenda sem ,,eina málið“ í samfélaginu. Ég get ekki valið aðila til ýmiss samstarfs aðeins með því að skoða afstöðu hans við innflytjendamál.
Það eru hins vegar mörk og ég myndi að sjálfsögðu aldrei vera í samvinnu við yfirlýstan kynþáttahatara og það er mjög skiljanlegt að hinsegin fólk tjáir sig á móti aðalræðumanni í Hátíð vonar. Einnig skil ég vel að sambandsslit geti verið tákn mótmæla þegar knýjandi mál kona upp, eins og t.d. í stríði.
Það skiptir miklu máli fyrir okkur öll spurningin um hvort við eigum að vera í samráði og samvinnu við einhvern um ákveðið málefni eða hvort við eigum að slíta samsatarfi. Og að mínu mati blasir svarið oftast ekki við, svarið sem segir ,,með“ ,,ekki með“ eða ,,á móti“.
Við þurfum jafnframt að taka tillit til þess að gefa jákvæð áhrif á annað og gefa tækifæri til umhugsunar á atriði í ágreiningi með því að vera í samvinnu. Því þurfum við alltaf að hugsa málið vel.
