Þegar fréttir berast af því að fólk liggi látið á heimilum sínum um lengri tíma verða allir slegnir. Ýmsar fleiri tilfinningar bærast með manni eins og hryggð, samúð og samviskubit. Látum ekki lamast af þessum tilfinningum heldur nýtum þær til uppbyggingar þjónustu við þá sem eru einangraðir.
Samfélag okkar veitir margháttaða þjónustu og má þar fyrst nefna félags- og heilbrigðisþjónustuna. Þar vinnur áhugasamt fólk sem sinnir náunga sínum á nóttu sem degi. Það gera einnig margir aðrir t.d. þau sækja kirkju og starfa innan hennar að ógleymdum öðrum frjálsum félagasamtökum eins og Rauða krossinum og félögum eldri borgara.
Vandinn virðist ekki vera auðleystur því ekki er hægt að neyða fólk til samskipta. Til að rjúfa einangrun einstaklings þarf frumkvæði utan frá, þolinmæði, gott skipulag en umfram allt kærleika. Við þurfum öll að setja okkur sameiginlegt markmið sem er að enginn lifi svo einangrað að hans eða hennar sé ekki saknað svo vikum skipti.
Kirkjan þarf að íhuga hvort starf hennar á þessum vettvangi sé nógu útbreitt og markvisst. Eða er mikið starfað meðal einangraðar og einmana fólks í söfnuðum þjóðkirkjunnar? Hvernig er hægt að komast í tengsl við fólk sem er sjúkt eða félagsfælið? Hver sem svörin kunna að vera er ljóst að enginn söfnuður getur breytt þessu innan sinna vébanda nema að vera í samstarfi við aðra sem sinna þessu verkefni.
Sumir söfnuðir hafa byggt upp heimsóknarþjónustu sem stundum er einnig kölluð vinaþjónusta. Það er komin nokkur reynsla af slíku starfi en það er ástæða til að minna söfnuðina á mikilvægi þessa starfs. Í könnun sem undirrituð gerði í haust kom í ljós að aðeins örfáir söfnuðir sinna þessari þjónustu. Best er að henni staðið í Eyjafjarðaprófastsdæmi en á höfuðborgarsvæðinu eru aðeins 12 af 38 sóknum (32 prestaköllum) með slíka þjónustu. Tölurnar sýna að þetta verkefni hefur ekki notið forgangs.
Nú er lag að setja þetta verkefni efst í forgangröðina og sýna trú sína í verki á vettvangi þar sem þörfin öskrar á mann.
Til að rökstyðja þessa hvatningu þarf ekki annað en að benda á hið þekkta boðorð Jesú Krists: „Elska skaltu náungann eins og sjálfa þig“ (Lúk. 10.27) en sú hvatning er í beinu framhaldi af boðinu um að elska Guð. Einnig vil að ég benda á að við öll í kirkjunni höfum samþykkt að hefja sókn í kærkeiksþjónustu. Það var formlega samþykkt á Kirkjuþingi 2003 eftir vinnu á öllum sviðum innan kirkjunnar hafði farið fram. Samþykktin heitir “Stefna og starfsáherslur þjóðkirkjunnar 2004-2010.” Á árunum 2006-07 er áhersla á kærleiksþjónustu og þar er talið upp starf meðal einstæðinga, heimsóknarþjónusta og að þjálfa sjálfboðaliða til að sinna henni. Þá er nauðsynlegt að ráða starfsfólk til að skipuleggja slíkt starf og það eru margir djákna- og guðfræðikandidatar sem gjarna vilja sinna slíku starfi og beinlínis bíða eftir að vera kallaðir til starfa.
Að lokum skal bent á að til er fræðsluefni á kirkjan.is sem einnig fæst ókeypis á biskupsstofu. (Sjá: www.kirkjan.is/kirkjustarf/?safnadarstarf/heimsoknarthjonusta).
Þar er lögð áhersla á samstarf við aðra sem sinna fólki í heimahúsum og því lögð áhersla á að vinna í faglegum teymum.
Hér er tækifæri fyrir söfnuðina að mæta lífsnauðsynlegri þörf og efla starf sitt í kærleiksþjónustunni sem er einfaldlega að elska náungann í verki.
