Sálmabók

1 Enn skín mér sólin skæra
og skeið sitt endar nótt
sem hvíld mér veitti væra
og vel minn hressti þrótt.
Því lyftist lofgjörð mín
á vængjum helgra hljóma
mót hýrum árdagsljóma,
minn góður Guð, til þín.

2 Þú einn veist hvað mér hagar
og hjartans þekkir mál,
þá dimman flýr og dagar
lát daga' í minni sál
og ljóma ljós frá þér.
Við sérhvað sem ég geri,
ó, sólarherra, veri
þín ásýnd yfir mér.