494b. Drottinn, Guðs sonur ♥
1 Drottinn, Guðs sonur, sem duftið mitt bar,
dó til að lífga mitt fölskvaða skar,
reis upp af gröf svo að gæti hann mér
gefið sitt eilífa ríki með sér.
2 Kristur, í náð þinni komstu til mín,
kveiktir það ljós er mig vakti til þín,
orðið þitt varð mér að lifandi lind,
ljómaði við mér þín heilaga mynd.
3 Þú hefur játast mér eins og ég er,
augað þitt heilaga þekkir og sér
hjarta mitt, vafið í villu og tál,
vilja minn blindan og flekkaða sál.
4 Samt viltu eiga mig, allsvana barn,
eigrandi skugga um vegalaust hjarn,
sekt minni gleyma þótt særði ég þig,
sýkna og lækna og umskapa mig.
5 Trúin mín sér þig og sólin mér skín,
sála mín fagnar og brosir til þín,
vaknar sem blómið þá veturinn fer,
vegsamar lífið sem kemur með þér.
6 Frelsari heimsins, mitt hjarta er þitt,
hugsun mín, vilji og allt sem er mitt
lofi og kunngjöri kærleika þinn,
konungur, bróðir og lífgjafi minn.