Sálmabók

1 Enginn örvænta skyldi
þó iðrast hafi seint,
söm er Guðs sonar mildi
sé annars hjartað hreint
því hvorki við stað né stundir
stíluð er Drottins náð,
allt fram andlátið undir
oss býðst hans hjálparráð.

2 En þú skalt ekki treysta
óvissri dauðastund
né Guðs með glæpum freista,
gjörandi þér í lund
náðartíminn sé næsta
nógur höndum fyrir,
slíkt er hættusemd hæsta,
henni Guð forði mér.