Sálmabók

1 Ég lifi' og ég veit hve löng er mín bið,
ég lifi' uns mig faðirinn kallar,
ég lifi' og ég bíð uns ég leysist í frið,
ég lifi sem farþegi sjóinn við
uns heyri' eg að Herrann mig kallar.

2 Ég dey og ég veit nær dauðann að ber,
ég dey þegar komin er stundin,
ég dey þegar ábati dauðinn er mér,
ég dey þegar lausnin mér hentust er
og eilífs lífs uppspretta' er fundin.

3 Ég ferðast og veit hvar mín för stefnir á,
ég fer til Guðs himnesku landa,
ég fer uns ég verð mínum frelsara hjá
og framar ei skilnaðarsorgin má
né annað neitt ástvinum granda.

4 Ég lifi nú þegar í Drottni í dag,
ég dey svo að erfi ég lífið,
ég ferðast mót eilífum unaðarhag.
Hví er þá mín sál ei með gleðibrag?
Ég á þegar eilífa lífið.