Sálmabók

1 Enginn þarf að óttast síður
en Guðs barna skarinn fríður,
fugl í laufi innsta eigi,
ekki stjarna' á himinvegi.

2 Sjálfur Guð á Síonsfjöllum
sól og skjöldur reynist öllum
barnaskara' í böli' og hörmum,
ber hann þau á föðurörmum.

3 Engin neyð og engin gifta
úr hans faðmi má oss svipta,
vinur er hann vina bestur,
veit um allt er hjartað brestur.

4 Hann vor telur höfuðhárin,
heitu þerrar sorgartárin,
hann oss verndar, fatar, fæðir,
frið og líf í sálum glæðir.

5 Syng því dátt með sigurhljómi,
Síons hjörð, og einum rómi,
hræðast þarftu' ei, fjendur falla
fyrir Drottins orði snjalla.

6 Svo er endar ógn og stríðin
upp mun renna sigurtíðin,
oss þá kallar heim til hallar
himna Guð er lúður gjallar.