Amos 8:11-12, Heb 13.1-6, Matt 16.5-12 Flutt á Hólum í Hjaltadal
Náð sé með yður og friður frá Guði vorum og Drottni
Jesú Kristi.
Biðjum:
Drottinn
Í fyrri
ritningarlestrinum las ég, að menn myndi hungra í Orð Guðs, þeir myndu leita stranda
á milli og frá norðri til austurs en ekki finna… hver skyldi vera merkingin á
bak við þennan texta? Við vitum að heimurinn skiptist í marga menningarhluta… sem hafa ólíka siði,
venjur og guði… þarna er Guð að vara okkur við að blanda ððrum menningarheimum
saman við trúna… við getum spurt okkur: af
hverju ættum við sem kristið fólk að leita að orði Guðs í austrænum siðum og
venjum… þegar austrænn menningarheimur tignar aðra guði… og eins og textinn
sagði… við finnum Guð ekki þar…
Þema þessa sunnudags er: Við borð Drottins… og vers vikunnar hljóðar þannig: „Þess vegna eruð þið ekki framar gestir og útlendingar.. heldur eruð þið
samþegnar hinna heilögu og heimamenn Guðs.“ (Ef 2:19)
… Sá sem er ekki framar ,,gestur”… er kominn heim… hann er heimamaður og er samkvæmt versi
dagsins, heimamaður hjá Guði… Svo spurningin er: Ætlum við ekki að sitja við borð Drottins, sem
heimamenn Guðs? Jesús fæddist inn í þennan heim í eina
tilgangi að frelsa okkur og gefa okkur eilíft líf fyrir trúna á hann. Eins og
textinn sagði, stendur öllum mönnum til boða að vera.. samþegnar hinna heilögu
og heimamenn Guðs…Margir halda að ALLIR dánir fari sjálfkrafa til Guðs þegar þessu lífi
lýkur… ef það væri rétt !! hefði Jesús ekki
þurft að koma… þá hefði verið óþarfi að ,,frelsa” okkur… og óþarfi að boða eilíft
líf fyrir trúna á hann… Ritningin kennir okkur að, við fengum frjálst val, í öllum hlutum og
aðstæðum… og þetta frjálsa val er krefjandi… Það krefur okkur um afstöðu… Og..
það er líka afstaða eða val, að
í sögunni um illgresið í Matt kemur berlega í ljós það munu ekki allir hafa
valið sitja við borð Drottins. Jesús sagði: „Líkt er um himnaríki og mann er
sáði góðu sæði í akur sinn. En er menn voru í svefni kom óvinur hans, sáði
illgresi meðal hveitisins og fór síðan. Þegar sæðið spratt upp og tók að
bera ávöxt kom illgresið og í ljós. Þá komu þjónar húsbóndans til hans og
sögðu við hann: Herra, sáðir þú ekki góðu sæði í akur þinn? Hvaðan kemur
illgresið? Hann svaraði þeim: Þetta hefur einhver óvinur gert. Þjónarnir
sögðu við hann: Viltu að við förum og reytum það? Hann sagði: Nei, með því
að tína illgresið gætuð þið slitið upp hveitið um leið. Látið hvort
tveggja vaxa saman fram að kornskurði. Þegar komin er kornskurðartíð mun ég
segja við kornskurðarmenn: Safnið fyrst illgresinu og bindið í bundin til að
brenna því en hirðið hveitið í hlöðu mína.“[1]
Þessi saga útskýrir þrjú mikilvæg atriði… í fyrsta lagi, hvers vegna bæði
gott og illt þrífst í þessum heimi… hún segir okkur að… gott og illt verður
skilið að.. og að hið illa á ekki stað hjá Drottni. Við verðum vör við baráttu góðs og ills á hverjum degi… þessi barátta
er söguþráður og orsök spennu í öllum skáldverkum… og alltaf finnst okkur það góður
endir þegar hið góða sigrar og hið illa fær makleg málagjöld… eins og það er
orðað í ævintýrunum… En hvar eru skilin á milli góðs og ills?… Erum við nógu góð?
Í Mark segir… maður kemur hlaupandi til Jesú, féll á kné fyrir honum og
spurði hann: „Góði meistari, hvað á ég að
Í fyrri Sam segir Drottinn við
Samúel: Guð lítur ekki á það sem maðurinn lítur á. Maðurinn sér hið ytra en Drottinn
horfir á hjartað.“[3]
Við höfum kannski velt okkur upp úr öllum okkar mistökum, haft áhyggjur af ótrúlegustu hlutum.. góðum og slæmum sem hafa markað líf okkar… haft áhyggjur af því að hafa ekki verið nógu góð… talið okkur vonlaus í augum Guðs… og óverðug fyrir ríki hans.. vegna þess að við ,,flokkum” okkur ekki góð. Það er ekki okkar að flokka, Guð mun sjá um það.. en við þurfum að vita hvað setur okkur í hans flokk. Jesús að enginn væri góður nema Guð, og Guð sagði við Samúel að hann horfi á hjartað… Nútímavísindi staðsetja alla skynsemi í höfðinu en almennt tengjum við tilfinningarnar og trúna, við hjartað… og Drottinn horfir á hjartað… Fagnaðarerindi Jesú gengur út á.. að við lifum undir náð… en sú náð er ekki án skilyrða… náðin fæst fyrir trúna á Jesú og einungis fyrir trúna… ekki fyrir verk…
Eins og ég sagði áðan er bæði gott og illt í þessum heimi… og í guðspjalli dagsins varar Jesús lærisveinana við: ,, „Gætið ykkar, varist súrdeig farísea og saddúkea.“ …og súrdeigið táknar hér falskar kenningar… eða ranghugmyndir… sem geta leitt menn villu vegar… en í einni af dæmisögum sínum tekur Jesús dæmi hvernig kenningar.. bæði góðar eða slæmar… breiðast út…
Líkt súrdeigi Jesús sagði: „Líkt er himnaríki súrdeigi er kona tók og fól (faldi) í þrem mælum mjöls uns það sýrðist allt.“[4]
Já, við erum viðkvæm fyrir umhverfinu, það getur gegnsýrt okkur… Svo
erum við flest veik fyrir fallegum hlutum. Við drögum til okkar ólíka siði og
viðhorf.. og austræn menning hefur verið aðdráttarafl fyrir marga… Menn sækja
þangað margar kenningar, list og lífsstíls-stefnur… og kaupa þeirra trúartákn…
sem minjagripi… á ferðalögum.
Það er sjálfsagt að bera virðingu fyrir trú annarra en í guðspjallinu varaði Jesús
læri-sveinana við að blanda öðrum trúarkenningum saman við trúna á hann. Með
margar trúarstefnur erum við hálf-volg…
Páll
postuli sagði: Verið ekki hálfvolg í áhuganum, verið brennandi í andanum.
Þjónið Drottni.[5] … Jesús hvetur
okkur til að einbeita okkur að rækta hreina trú á hann, láta ekki neinn eða
neitt.. ræna okkur náð Guðs.
Með trúna í hjartanu erum við undir náð… hvílum örugg í fyrirheiti Drottins… og eigum öruggt sæti við hans borð… þess vegna þreytist ég ekki á að segja að… EKKERT í þessu lífi er eins mikilvægt og að við notum þetta frjálsa val, sem við höfum… til að játa trúna á Jesú Krist. Hann er frelsari okkar og konungur alheimsins… og fyrir trúa hvílum við örugg í fyrirheiti hans um eilíft líf.
Dýrð sé Guði, föður og syni og heilögum anda. Svo sem
var í upphafi er og verður um aldir alda. Amen